Straszny Dwór w Kalinowej
W 2019 r. przypada 200 rocznica urodzin kompozytora Stanisława Moniuszki – „wybitnego kompozytora, dyrygenta, organisty, pedagoga, dyrektora Teatru Wielkiego w Warszawie, twórcy polskiej opery narodowej”
„Sejm Rzeczypospolitej Polskiej, przekonany o szczególnym znaczeniu twórczości kompozytora, oddając hołd tej wybitnej postaci, ustanowił rok 2019 Rokiem Stanisława Moniuszki” Podkreślono, że dorobek kompozytorski Moniuszki „imponuje różnorodnością, bogactwem melodycznym i głębokim zakorzenieniem w narodowej tradycji muzycznej”.
Jego twórczość operowa i pieśniarska stanowi trzon polskiego repertuaru wokalnego i niejednokrotnie jest osią zainteresowań artystycznych najwybitniejszych polskich śpiewaków” – czytamy w uchwale.
Polskie Towarzystwo Schronisk Młodzieżowych wspólnie z Akcją Katolicka Archidiecezji Łódzkiej w swych działaniach propagują poczucia tożsamości narodowej, lokalnej i kulturowej. Poprzez swoje działania starają S poznawać urokliwe zakątki województwa łódzkiego. U każdego człowieka istnieje potrzeba wspólnoty narodowej. Poczucie wspólnoty z własnym narodem jest czymś wrodzonym, spontanicznym.
Województwo Łódzkie w 2019 roku obchodzi swoje 100 lecie powstania . W swoich działaniach wspiera organizacje które podejmują działania związane z promocją bogactwa przyrodniczego , kulturowego, dziedzictwa. Tym razem w programie było poznawanie Ziemi Sieradzkiej. Jakie niespodzianki w Sieradzkim?
Straszny Dwór w Kalinowej w województwie łódzkim.
Straszny dwór z tytułowej opery Stanisława Moniuszki istnieje naprawdę. Został wybudowany przez Łubieńskich w 1630 r. /obecnie przebudowany/ w formie późnorenesansowego dworu obronnego ulokowanego na wyspie otoczonej fosą. Jan Chęciński, autor libretta do słynnej opery, pochodził z tych stron i znał ten dwór. Znał też … pewną historię. Otóż dwór ten słynął z ładnych dziewcząt, które łatwo znajdowały sobie mężów, co dla zazdrosnych kobiet z sąsiedztwa było „straszne”, nie do przyjęcia, bo zostawały starymi pannami.
Dwór w Kalinowej uważany jest za pierwowzór „strasznego dworu” z opery Stanisława Moniuszki. Ponadto we wsi znajduje się gotycki kościół św. Marii Magdaleny, z 1465-1468 r, gdzie kompozytor Stanisław Moniuszko grał na organach.
Stanisław Moniuszko był wzorem patrioty i – jak pisał w 1921 roku badacz jego twórczości Zdzisław Jachimecki – „krew z krwi i kość z kości Polakiem”.
Do jego najsłynniejszych dzieł należą opery: „Halka”, „Straszny dwór” i „Paria”.(PAP)
„Jego wielkie opery takie jak +Halka+, +Straszny dwór+ dotykające sedna idiomu polskości – zarówno w warstwie tekstowej, jak i muzycznej – do dziś stanowią inspirację dla wielu artystów, a w czasach jemu współczesnych tworzyły paletę barw, za pomocą której Polacy odmalowywali najpiękniejsze odcienie patriotycznych uczuć i narodowej tożsamości” –
Odwiedziliśmy Księżną Sieradzką. Z historią Sanktuarium Matki Boskiej w Charłupi Księżnej Sieradzkiej zapoznał nas ks. prałat Grzegorz Drzewiecki. Nawiązał do historii Polski. Kaznodzieja powiedział, ze kościół posiada wizerunek Najświętszej Maryi Panny, czczony w parafii od początku XVII wieku. Kult ten wzrasta szczególnie w okresie niewoli narodowej, co podkreślają zawieszone przez Jakuba Bema ( stryj generała Józefa) jako wota dwa orły ze sztandarów wojskowych, z prośbą o wolność Polski.
Otoczony czcią Obraz przedstawia Madonnę z Dzieciątkiem. Maryja w prawej ręce trzyma berło a lewą podtrzymuje dzieciątko.
Powiedział, że ciekawym elementem wystroju kościoła jest wykonany współcześnie przez krakowskiego artystę malarza Zdzisława Pabisiaka zespół dziesięciu tryptyków różnej wielkości. Są rozmieszczone w prezbiterium oraz nawach bocznych, przedstawiają wydarzenia z historii Polski, dziejów Ziemi sieradzkiej i dawnych kościołów charłupskich. W prezbiterium obraz przedstawiający śluby Jana Kazimierza, ,,Potop’’, scena koronacji Matki Bożej Charłupskiej, obraz Jakuba Bema , który zawiesił orły na cudownym obrazie Matki Bożej.
Osiem tryptyków zawieszonych w nawach poświęconych jest tematowi Matki Boskiej w doświadczaniu Narodu. Wojsławice z Izbą Regionalną oraz ruinami zamku na wyspie. Szczątki XVI-wiecznego małego zamku rycerskiego zbudowanego przez ród Wężyków
Skarby w kościele w Korczewie.
Drewniany kościół pw. św. Katarzyny Aleksandryjskiej Dziewicy i Męczennicy w Korczewie powstał w 1729 roku z jego historia zapoznał nas ks.kan. proboszcz Janusz Gozdalik. Powiedział – wartość zabytkową posiadają ołtarze boczne z XVIII wieku oraz tabernakulum z głównego ołtarza z pierwszej połowy XVII wieku. Pacyfikał barkowy z końca XVIII w., z relikwiami św Andrzeja Boboli, znajduje się na plebani. W ołtarzu głównym znajduje się piękny obraz przedstawiający siedzącą Madonnę z Dzieckiem. Obraz ten został namalowany w 1881 roku przez Arkadiusza Jasińskiego, który za udział w powstaniu styczniowym przebywał na zesłaniu w Tobolsku. Jest też neorokokowy żyrandol z brązu oraz barokowe cynowe lichtarze.
Z czego słynie Tubądzin.?
Mały Tubądzin znany jest z dwóch rzeczy. Jedna z nich to fabryka płytek ceramicznych, druga to dwór Walewskich- powiedział przewodnik Piotr Solle.
Dwór zbudowany został w II połowie XVIII wieku przez Macieja Zbijewskiego herbu Rola, kasztelana sieradzkiego. Dopiero w roku 1891 majątek o powierzchni 284 ha przeszedł w ręce Kazimierza Walewskiego . Kupił go na licytacji z myślą o swym synu. Kazimierz miał wiele zainteresowań skupiających się w większości w klimatach historii i sztuki. Interesowały go dzieje swojego rodu. Zgromadził we dworze kolekcję portretów Walewskich z XVII-XX w., a także inne pamiątki rodowe.
Dwór prezentuje styl klasycystyczny. Wokół rozpościera się ładny zadbany park. W parku znajduje się wiele pomników przyrody. Uwagę zwraca też oficyna dworska z XIX w. stylizowana na dworek. W budynku oglądaliśmy charakterystyczne wnętrza dworskie, oraz m.in. pozostałości dawnej kolekcji w postaci portretów Walewskich. Po zwiedzeniu było ognisko i pieczenie kiełbasek w parku.
Kościół gotycki w Szadku.
Na uwagę zasługuje sama świątynia, w której znajduje się późnogotycka polichromia z 1451 roku autorstwa Jana z Wrocławia, oraz pięć pięknych ołtarzy z XVII wieku. Poza tym są tu stare gotyckie rzeźby, oraz ambona z roku 1631. Dzwonnica w formie baszty obronnej z XIV-XV wieku stoi obok cennego i ciekawego kościoła gotyckiego p.w. św. Jakuba w Szadku o zabytkach kościoła i jego historii mówił ks. kan. Maciej Korczyński.
Lokomotywy Karsznicach.
W tym plenerowym muzeum można było zobaczyć m.in. pozostałości jedynego w Polsce najstarszego wagonu osobowego, tzw. wirtemberga z ok. 1866 r., Tr21-53, uznawany za najlepszy parowóz manewrowy w Europie czy pociąg Retro.
Na torowisku stoi też ważący blisko 200 ton ,,amerykanin”- największa lokomotywa eksploatowana przez PKP, a także lokomobila parowa z 1942 r. Jest też stara kolejka na Gubałówkę.
Na terenie skansenu znajdują się następujące eksponaty: wagony osobowe i towarowe, wagonik z Gubałówki, wirowy pług odśnieżny, dźwig o napędzie parowym, lokomobila, a także parowóz Px48-1723 .
Na terenie Skansenu znajduje się Izba Historii Zakładu Taboru Karsznice.
Sieradzki Park Etnograficzny
Idea powstania parku etnograficznego zrodziła się w latach 60-tych. Pierwszym obiektem, jaki zrekonstruowano na terenie SPE był Dom Tkacza pochodzący ze Zgierza. Następnie, na terenie parku etnograficznego zrekonstruowano zagrodę Szczepana Muchy – rzeźbiarza ze wsi Szale.
Na uwagę zasługuje zagroda z przełomu XIX i XX wieku, zrekonstruowana na bazie obiektów pochodzących z różnych miejscowości, z zachowaniem układu typowego dla wsi sieradzkiej . Kolejnym elementem architektonicznym, który znajduje się na terenie SPE jest wiata ekspozycyjna, w której prezentowane są narzędzia rolnicze.
Muzeum Okręgowe w Sieradzu
Wystawy stałe Muzeum Okręgowego poświęcone są archeologii, historii, historii sztuki i etnografii Ziemi Sieradzkiej. Mieści się w najstarszej kamienicy miejskiej z końca XVI lub początku XVII wieku. Muzeum powstało w 1937 roku w Sieradzu. W ramach muzeum działają Sieradzki Park Etnograficzny oraz Muzeum Walewskich w Tubądzinie.
Marianna Strugińska- Felczyńska
