Lech Kosiewicz

Urodził się 16 czerwca 1929 roku w Zgierzu. Po ukończeniu szkoły podstawowej i LO im. St. Staszica w Zgierzu wstąpił na PWSP w Łodzi, które ukończył na Wydziale Przyrodniczo-Geograficznym. Wraz z otrzymaniem dyplomu PWSP otrzymał nakaz pracy do LO w Legionowie. Po roku pracy przeniósł się do Strykowa. W roku 1954 zawarł związek małżeński z Jadwigą Marczak. W roku 1955 otrzymał pracę w II LO im. R. Traugutta w Zgierzu, w którym przepracował szereg lat ucząc geografii. 18 grudnia 1958 roku otrzymał stanowisko Kierownika Ogniska Metodycznego. Ognisko to mieściło się przy Szkole Podstawowej Nr 4 w Zgierzu. Był metodykiem na cały powiat łódzki. Już wtedy wykazywał się ogromnym zaangażowaniem w prowadzeniu szkoleń i wycieczek dla nauczycieli geografii. W dniu 2 września 1968 roku otrzymał angaż Kierownika Szkolnego Wojewódzkiego Ośrodka Krajoznawczo-Turystycznego przy Kuratorium w Łodzi, ul. Jaracza 11.

W czasie prowadzenia SWOKT-u wykazywał się wieloma działaniami na rzecz turystyki szkolnej:

  • prowadził kursy kierowników wycieczek szkolnych,
  • był współorganizatorem sezonowych schronisk młodzieżowych,
  • inicjował obozy wędrowne na trasach po województwie, wspierając je jednocześnie finansowo,
  • organizował wycieczki szkoleniowe dla nauczycieli chętnych do prowadzenia obozów wędrownych po województwie łódzkim i kraju.

Od 1 lipca 1975 roku pełnił funkcję wizytatora przedmiotowo- metodycznego. Jednocześnie był sekretarzem Oddziału Województwa PTSM w Łodzi. Przez kilka kadencji był w ZG PTSM w Warszawie, przez 2 kadencje w Prezydium ZG PTSM. Dyplom magistra na Wydziale Biologii i Nauk o Ziemi w zakresie otrzymał 25 października 1977 roku.

Lubiany, ceniony nauczyciel, wspaniały kolega. Spokojny, zrównoważony, ale jednocześnie pełen energii i zapału. Miłośnik głębokiej wiedzy geograficzno- geologicznej. Na emeryturę odszedł w 1989 roku, ale cały czas pracował w niepełnym wymiarze godzin w LO im. St. Staszica w Zgierzu. Do ostatnich godzin życia prowadził wycieczki dla nauczycieli i młodzieży, promując schroniska młodzieżowe. Był członkiem Zarządu PTSM w Łodzi i członkiem Prezydium ZG PTSM. Odszedł na zawsze nagle 31 marca 1991 roku. Za swoja pracę był wielokrotnie wyróżniany. Otrzymał szereg podziękowań od gen. Zygmunta Huszczy i wcześniejszych prezesów ZG PTSM.

Otrzymał odznaczenia:

  • 9.10.1972 r. – Srebrna Odznaka „Zasłużony Działacz Turystyki”
  • 8.12.1972 r. – Złota Odznaka PTSM
  • 1.10.1975 r. – Złoty Krzyż Zasługi.
  • 12.08.1978 r. – Medal Komisji Edukacji Narodowej.
  • 13.03.1979 r. – Złota Odznaka „Zasłużony w pracy PTTK wśród młodzieży”
  • 6.11.1979 r. – Zasłużony Działacz Kultury
  • 25.11.1980 r. – Srebrna Honorowa Odznaka PTTK
  • 13.07.1984 r. – Złota Odznaka „Zasłużony Działacz Turystyki”
  • 22.07.1984 r. – Medal 40-lecia PRL
  • 19.09.1984 r. – Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
  • 2.05.1989 r. – Brązowy Medal „Za Zasługi dla Obrony Kraju”
  • 29.05.1989 r. – Honorowe Wyróżnienie „Za Zasługi dla Rozwoju Schronisk Młodzieżowych”